weekendówki

Plan zabrania przyjaciół do Szczecina narodził się kilka lat. Niemal legendarne jest już moje wychwalanie stolicy Pomorza Zachodniego, więc zebrać chętnych do wyjazdu nie było trudno. Z organizacją też poszło gładko i sam nie wiem dokładnie kiedy, zapadła ostateczna decyzja o weekendowym wypadzie na Tall Ship Races 2013. Jednym zdaniem był to strzał w 10! Nieoficjalnie wiem już, że był to jeden z najbardziej burżujskich weekendów mojego życia. Z dwoma przyjaciółkami spaliśmy u trzeciej – szczecińskiej, która użyczyła nam mieszkania będąc w UK. Podróż to był koszmar z klimatyzacją. Dzięki temu, że wsiadłem na Wschodniej, mieliśmy miejsca siedzące, wiele osób stało całą drogę, do łazienki nie było jak przejść. Na miejscu żar z nieba, jasna noc, 35 stopni, najtańsze taksówki na świecie i milion osób. Miało być grzecznie, a skończyło się „wyjściem na miasto”. Łącznie przez cały weekend spaliśmy kilka godzin. Całe noce imprezowania, całe dnie zwiedzania – dziewczyny pierwszy raz widziały Szczecin, a ja też przyznam, że wiele miejsc wygląda teraz zupełnie inaczej i odkrywam je na nowo. Jechaliśmy taksówką jakieś 15 razy w ciągu 2 dób! Spotkałem przypadkiem mnóstwo znajomych z czasów szczecińskich (a niektórzy bardzo przytyli), byłem w tych samych klubach, co 8 lat temu (to akurat bardzo smutno), jadłem regionalne frytki w bułce i pokazałem dziewczynom wszystkie ważne miejsca, no może oprócz cmentarza. Zaliczyliśmy też urodziny babci, była świetna impreza, a jedzenie – jak nietrudno przewidzień – rewelacyjne. Widziałem z bliska najpiękniejszy basen w Polsce, pierwszy raz zwiedziłem bunkry pod Szczecinem wybudowane przez Niemców. No i najważniejsze – regaty. Coś niesamowitego! Nie byłem na pierwszym finale kilka lat temu i szczerze teraz żałuję. Miasto żyło, było mnóstwo obcokrajowców, atrakcji, do tego widać, że Szczecin zwrócił się frontem do Odry. Dziewczyny wróciły zachwycone, stwierdziły, że było jak zagranicą – od atmosfery, przez architekturę po towarzystwo. Zdaje sobie sprawę, że to niestety była głównie magia finału regat – największej imprezy plenerowej w Polsce.

Dwa tygodnie później pojechaliśmy z przyjaciółmi pod Olsztyn na kajaki. Była to moja druga wizyta w domu rodzinnym przyjaciela i od początku nastawiałem się, że ma mieć charakter wypoczynkowy. Wziąłem drugi raz w życiu dzień urlopu na piątek po świętym czwartku i już w środę ruszyliśmy na Warmię. Plan każdego dnia wyglądał podobnie: dużo snu, ale tak do 9, nie do 12, śniadanie, wyjazd na lody do Olsztyna, powrót, obiad, filmy, gra planszowa Battle Star Galactica, drynki, kulminacja każdego wieczoru – grill na tarasie i sen. Naprawdę odpocząłem, nie myślałem o pracy, dodatkowo przez własną niezręczność straciłem na 4 dni telefon i mogłem pożyć jak ludzie w średniowieczu. Kajaki też wyszły spoko – miałem zakwasy od noszenia kajaku, nie opaliłem się, bo było dość chłodno, a trasa leśna, ale natura mi się całkiem podobała – jesteśmy z przyjaciółmi zwierzętami miejskimi, ale miło było inaczej pooddychać. 

Szczecin: wielkie wow, srebne taksówki na-za-3-minuty, multikulturowość i multijęzyczność, dłuuuga podróż, przenośny Starbucks.

Olsztyn: lody o smaku marchewki, bazylii czy lat 50, zbita szyba w telefonie (300 zł w plecy!), totalny relaks choć pod dyktando przyjaciela, dużo natury, zero Starbucksa.